Ai passada una brava setmana de vacanças en Provença nauta, cò lo sògre, del costat de Verdon e del plan de Valençòla. Lo país es totjorn tan polit e ensolelhat. Quin plaser de daishar la grisalha parisenca e, per una setmana, de poder véser cada jorn un cèl completament blau e sens nívols.
Lo país càmbia çaquelà. Amb lo projècte ITER son a bastir tot un quartièr novèl a Manòsca, amb un licèu internacional, pels forastièrs que vendràn s'installar dins lo ròdol de Cadaracha. Es tanben prevista una rota novèla entre Vòus e Santa Tulla per doblar la nacionala que serà lèu saturada. Pel primièr còp, çaquelà, ai vist d'unis graffitis contra ITER pintrats suls murs. Benlèu que lo monde començan a se rendre compte que son a se far envergar amb aquesta istòria d'ITER... de trabalh n'i aurà, òc, mès pels japoneses e pels franchimands. Los provençals auràn saique de trabalh coma mestierals, aquò rai.
Ai tanben descobèrta una brava revista sonada verdons a l'ostal dels produits del país de Verdon (o del país d'ITER d'aprèp lo graffiti bèl qu'i èra). Crompèri lo numèro 15 qu'es consacrat a la lenga, mès los altris numèros èran tanben interessants çò'm par. La revista mençona un siti internet que marcha pas, benlèu qu'existís pas mai, pecat.
Una darrièra anecdòta... A la dintrada de Riés i a un cartèl que ditz Benvengudo al païs de la rabasso e que fusquèc pintrat en Benvengudo al païs de l'irradiacion.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment