Aimé Césaire, lo conquistaire de l'autoestima, e la lucha d'Occitània

Iniciativa per Occitània, lo laboratòri politic, cultural e social occitan, s'assòcia a la dolor del pòble martiniqués per la mòrt d'Aimé Césaire, lo 17 d'abril passat.

L'umanitat pèrd un grand poèta,mas tanben un combatent visionari de la libertat dels pòbles. En fargar lo mot «négritude» (negritud), dins los ans 1930, capitèt de cambiar lo tèrme racista e colonialista de "nègre" (negràs) en afirmacion de se, e tornèt bailar als negres de Martinica e d'endacòm mai son autoestima. Los d'Iniciativa per Occitània sostenèm lo combat dels negres que uèi luchan de mai en mai eficaçament per far respectar sos dreches e sa dignitat, en particular sostenèm los dreches dels occitans d'origina negra que vivon en Occitània e saludam l'emergéncia del Conselh Representatiu de las Associacions Negras (CRAN).

Lo combat d'Aimé Césaire per l'autoestima dels negres es tanben nòstre. D'en primièr, los occitans nos podèm reconéisser dins lo retrach que faguèt del «negràs» en 1943: «Le nègre c’est aussi le juif, l’étranger, l’amérindien, le gitan, l’indien, l’analphabète, l’intouchable, le différent, le voisin…, bref celui qui, a priori, de par son existence même menace, est exclu, marginalisé, oublié, sacrifié.» ("lo negràs es tanben lo josieu, l'estrangièr, l'amerindian, lo caraco, l'indian, l'analfabèt, l'intocable, lo diferent, lo vesin..., valent a dire lo que, a priòri, pr'amor de sa quita existéncia amenaça, es fòrabandit, marginalizat, oblidat, sacrificat"). Puèi, son refús, unanimament saludat, de tot òdi rejonh las valors de l'umanisme occitan, que lucha per la libertat d'Occitània sens caire dins la violéncia e respècta sempre las personas. Enfin, la literatura, dempuèi los trobadors, jòga un ròtle central dins l'afirmacion de nòstra identitat: se tròban de problematicas pròchas d'aquelas de Césaire dins las òbras de Joan Bodon, Max Roqueta o Robèrt Lafont.

Uèi, totes los politicians franceses celèbran la memòria d'Aimé Césaire: lor volèm ça que la ramentar qu'aquel omenatge serà una recuperacion ipocrita se l'estat francés negligís lo messatge del poèta en contunhar de refusar tot bilanç critic del colonialisme e de mespresar sas minoritats nacionalas, coma la nòstra, l'occitana. Per aiçò, los «negrasses» occitans exigissèm de l'estat francés la reconeissença oficiala d'Occitània, de sa cultura e de sa lenga, victimas d'una politica multiseculara d'assimilacion.

Subretot, nòstre laboratòri, en seguir l'exemple d'Aimé Césaire, lucharà per l'autoestima d'Occitània, per que los occitans ajan pas pus vergonha de sa lenga e de sa cultura, per que las pòscan conéisser, per que sián fièrs de son país, Occitània, e que se bailen los mejans per tornar conquistar sa dignitat. Cridam totes los occitans e totas las occitans a se batre amb nosautres!

FREE OCCITÀNIA !
Lo 20 d'abril de 2008,
Iniciativa per Occitània