Una novèla de las bonas: Íngrid Betancourt fusquèc desliurada per l'armada colombiana. Per delà las consequéncias politicas d'aquest desnosament, se cal bèl primièr regaudir de la liberacion d'Íngrid e de la fin de la cachavièlha per ela e sa familha. Solide, calrà ara véser quinas sequèlas gardarà d'un sequèstre de sièis longas annadas al mitan de la jungla colombiana.
Es lo primièr còp que "pòsti" sul sicut del sequèstre d'Íngrid Betancourt. Perqué? Perqué me soi totjorn pensat que la mediatizacion de l'afar aquel ajudariá pas necessariament al sieu desnosament urós, e atanben perqué voliái pas donar l'impression de seguir una mena de mòda.
Ara que l'afar es acabat, pòdi escriure que soi fòrça urós de véser aquela femna coratjosa, que sempre m'agradèron sas idèas e sas accions, tornar cobrar sa libertat. Òsca Íngrid, e coratge per la seguida!
No comments:
Post a Comment