Comunicat d'Iniciativa per Occitània

22 000 manifestants per l'occitan en 2007: ara siam una fòrça sociala!

Lo 17 de març de 2007, 22 000 personas manifestèron en favor de la lenga occitana: foguèron pus de 20 000 a Besièrs e 2 000 s’i ajustèron a Arle. An batut —e doblat— lo recòrd dei 10 000 manifestants de Carcassona en 2005. Incontestablament, lo movement de promocion de la lenga d’òc es vengut una fòrça sociala.

Nòstra fòrça de mobilizacion confirma lo sentiment majoritari de l’opinion publica en Occitània, qu’es favorable a la reconeissença publica de l’occitan (coma ja o mòstran divèrs sondatges dempuei leis ans 1990). En tota objectivitat, l’occitanisme es un corrent dinamic de la societat. Se pòt pus considerar coma una revendicacion marginala e utopica.
Iniciativa Per Occitània, lo laboratòri politic, culturau e sociau, exigís:
• L’estatut de lenga oficiala per l’occitan dins tot son territòri istoric: en França, en Itàlia e a Mónegue (ja es lo cas en Espanha).
• De mejans decents e de pòsts de professors per ensenhar l’occitan, de la mairala a l’universitat, coma matèria fondamentala e normala dau sòcle comun.
• Un sosten massís a la literatura e a la musica en occitan dins l’espaci public.
• Una promocion normala dins lei mèdias, amb de quòtas en lenga occitana, de canaus de television e de ràdios consagrats a la nòstra lenga.
• De negociacions entre lo movement occitanista e leis estats francés, italian, monegasc e espanhòu, per satisfaire lo desir legitim de la populacion occitana en favor dau respècte de la lenga istorica de son país.
• Una cobertura mediatica equitabla e decenta, de part dei grands mèdias, sus la question occitana e sus lei manifestacions occitanistas. En particular, lei mèdias parisencs, que contraròtlan encara l’informacion en Occitània, an lo dever deontologic d’informar la populacion occitana subre sa lenga pròpria.
• Una condemnacion de l’ideologia dominanta en França, facha de centralisme e d’intolerància devèrs lei minoritats etnolingüisticas. Aquel embarrament francés es en contradiccion escandalosa amb lo principi de respècte de la diversitat lingüistica, afortit per la Declaracion Universala dei Drechs Umans, l’Ònu, l’Union Europèa e lo Conseu d’Euròpa.
L’occitan es pas un suplement au francés, ni a l’italian ni a l’espanhòu. Es nòstra lenga legitima, nos aperten a totei, quinei que sián nòstreis originas. Deu tornar venir lo primier ligam de comunicacion dins nòstra societat.